Westfriese Omringdijk fietsen

Mattanja Oosterhuis
Afgesloten Je kunt niet meer doneren

Ik ga, samen met mijn vader, de westfriese omringdijk fietsen van 18-20 augustus. Dat is circa 120 km. Ondanks hersenletsel wilde ik iets doen voor een ander. In mijn zoektocht naar een mooie organisatie om mij voor te laten sponsoren, liep ik tegen World Vision aan. Zij ondersteunen kwetsbare kinderen in Angola. Angola is een land waar 8 op de 10 kinderen momenteel geen voedsel, drinken of onderdak heeft. World Vision probeert op verschillende manieren hier problemen aan te pakken. Help je mee en sponsor je mij?

Voor de duidelijkheid: ik heb van World Vision dus een platform, een pagina gekregen, wat normaal gesproken door de actie 'zip your lip' (24u niet eten) gebruikt wordt. Mijn 'project' heeft niets met niet-eten te maken, maar met fietsen.

Als je verder naar beneden scrollt is er meer leesvoer. De blog die ik bij houd. Het kijken waard :)


Bekijk alle

Klaar!!!

20-08-2022 | 23:49 Uur
Weer een kort bericht, want weer wil ik om half twaalf iets anders doen dan een berichtje schrijven op deze blog. Inmiddels ben ik er wel van overtuigd dat ik het niet voor helemaal niemand doe ;) maar toch! Vandaag was een ontzettend relaxte dag. Na een lange nacht hobbelde ik om een uur of half negen uit bed, trap af en naar beneden voor iets van ontbijt. Na een (helaas behoorlijk vies) kopje koffie (waar ik helaas veel teveel tijd voor nodig had gehad) konden we dan vertrekken. We= mijn moeder en ik, want voor de laatste etappe was dat handiger. En ach, ik was al helemaal uitgepraat tegen mijn vader ;) haha.  Er is niet veel spannends over de reis te vertellen, behalve dat het weer heeeerlijk weer was (!!!), met een aardig windje tegen. Maar ook met het inmiddels bekende mooie blauwe water, en met de witte zeilbootjes die er tegenaf staken. We gingen de fietsbrug weer over die ik twee dagen daarvoor van de andere kant had gezien. En toen was ik... Niet veel later... vóór mijn middag slapen, om een uur of één, weer thuis! Waar niet heel veel veranderd was, behalve dat de tuin er met de komst van vier tuinstoelen anders uit zag. Maar dat is een verhaal voor een andere keer, want DIT verhaal is bij deze afgelopen! Rest mij te zeggen, dat IK een heerlijke tocht heb gehad, die in alle opzichten precies goed ging. Ik voel me zo rijk. Ik hoop van harte dat het geld dat is opgehaald, naar de juiste plekken gaat waar mensen zich totaal niet rijk voelen. Waar mensen niet de luxe hebben om even in de tas te grijpen voor een koekje als de maag knort, of reikhalzend uit te zien naar dat bed straks. Aan jullie in ieder geval HARTELIJK dank dat jullie ook je steentje zo hebben bijgedragen aan dáár. Geweldig!